Blog | My fitjourney part 1

𝐇𝐨𝐞 𝐡𝐞𝐭 𝐚𝐥𝐥𝐞𝐦𝐚𝐚𝐥 𝐛𝐞𝐠𝐨𝐧, 

Het begon al voor de zwangerschap, ik liet me wat meeslepen in de lekkernijen van het leven..
Een beetje van hier, een beetje van daar.. enz enz,
Ik was er niet zo mee bezig, ik kon altijd van alles eten wat ik wilde zonder ook maar een grammetje aan te komen.. Maar goed ik fietste iedere dag naar mijn werk en deed daarlangs ook nog af en toe wat in de sportschool.
Maar nu was dit anders.. ik hoefde niet meer zo ver te fietsen ik deed niet zo vaak tot nooit meer sporten.

Daar was hij (De weegschaal) ik had m gevonden in de kast en dacht 'nu ga ik mezelf eens wegen' gewoon omdat t kan dacht ik, Waarom niet? zal allemaal wel meevallen toch?
Ik ging erop staan en of course in de ochtend want dat is de beste tijd om dus jezelf te wegen.
Nou daar ging ik dan ik ging erop staan en mijn gedachte stond even stil..
Shit? huh? dit kan toch niet? 5 kilo erbij? whut?
Mijn hoofd kreeg een error en ik raakte lichtjes in paniek..
En ja het is 'maar 5 kilo' maar ik ben vrij klein en dat was voor mij toch best veel..
Ik ging dezelfde week nog aan de slag met mijn lichaam en ging sporten als een gek!
Ondertussen waren Wesley en ik ook bezig om zwanger te worden maar was daar niet mega veel mee bezig omdat het volgens mijn omgeving toch vrij lang kon duren..

𝟱 𝘄𝗲𝗸𝗲𝗻 𝗹𝗮𝘁𝗲𝗿..

Sporten sporten en nog eens sporten, ik deed het zo vaak als ik kon en mogelijk was maar geen gram ging eraf.
Wat zal er aan de hand zijn dacht ik? Doe ik het niet goed?Ik voelde me de laatste week ook niet zo fit en kreeg last van kleine kwaaltjes.
Ik ging nadenken en dacht ik haal een test, gewoon een simpele om te kijken of het wat was maar was er niet erg overtuigt over maar dacht toch ik ga het doen..

Ik een test gehaald en deze de volgende ochtend gebruikt.
Positief.. WAUW JA, IK BEN ZWANGER!!!

Een week later deed ik er nog 1 en deze was van clear blue..
En ook deze POSITIEF! Wesley en ik dolgelukkig of course!
Ik bleek deze week ook al 5 weken te zijn! Wauw wat gaat dat snel.!
Kan een reden zijn geweest dat er geen grammetje van mijn gewicht af ging maar hoeft niet.
Ik stopte voor een lange tijd met sporten en genoot samen met Wesley van de zwangerschap.

𝗔𝗮𝗻𝗸𝗼𝗺𝗲𝗻.𝟵.𝗺𝗮𝗮𝗻𝗱𝗲𝗻.𝗹𝗮𝗻𝗴.!
9 maanden duurt heeel lang als het gaat om een zwangerschap..
Je hoopt dat alles goed blijft gaan met de kleine, met jezelf enz.
Ook de kilo's kwamen er langzamerhand aan, het leek altijd dat ik iedere week 5 kilo zwaarder werd.. 
Het voelde zo maar ik zag het ook! Niet alleen door de zwangerschap zelf maar ook door mezelf..
Vreetbuien dat ik had NIET NORMAAL! heeft iedere vrouw dat met die hormonen? jeetje!
Natuurlijk je kan ze misschien bedwingen maar had het niet echt door ik dacht gewoon lekker genieten! en dat deed ik ook letterlijk…
Ik at alles wat ik pakken kon en dat 9 maanden lang..
Tja en dan na die 9 maanden ga je dat een x  merken en dan sta je op de weegschaal en dan zie je (nog met de zwangerschap) 85 kilo op je weegschaal staan waarvan je ver voorheen nog maar 55 woog.. OH wat baalde ik! ik heb zitten huilen als een klein kind.. Zou dit alleen van de zwangerschap zijn? of is er meer aan de hand?
Bang was ik voor wat komen ging maar ik was ook dolgelukkig omdat ik bijna mijn kleine man eindelijk vast mocht houden!
Ik was op dat moment even van streek maar dacht al gauw 'dat komt later wel' 'nu eerst genieten van de geboorte van Jake' en dat klinkt gek (genieten van een bevalling) maar dat deed ik echt!
Het was een spannende dag maar ook een opluchting. Jake lag sinds week 28 in een onvolkomen stuitligging, en dat betekent dat hij dus met de billen naar beneden ligt en met de voetjes recht omhoog en het hoofdje omhoog. Het was dus duidelijk en voor ons een snelle keuze dat het een geplande keizersnede zou worden.
Het bevallingsverhaal komt een ander keertje aanbod!

𝗡𝗮 𝗱𝗲 𝗯𝗲𝘃𝗮𝗹𝗹𝗶𝗻𝗴.
Jake was geboren! Wat is hij mooi en wat ging alles goed!
Hij was een prachtig pasgeborene en nu al een knappe grote vent van 2  jaar oud!
We genieten volop van hem!
8 weken rusten en in bed blijven liggen zei de gynaecoloog.. ik mocht af en toe de trap op en af en soms naar buiten voor een kleine wandeling met de kinderwagen.
Na 2 weken kon ik al vrij veel maar toch moet ik die 8 weken rusten en mocht ik niets doen qua sport.
na 8 weken kreeg ik dan groen licht om te mogen sporten! HOERA! en ik begon ook gelijk!
Ik ging mezelf eerst wegen want dat was natuurlijk een spannend onderwerp!
Ik ging op de weegschaal staan en keek naar de cijfers die zich dichter naar de pijl bewogen.
80 kilo.. 5 kilo was er af gegaan 5... natuurlijk ben ik blij met mijn zoontje en dat ik een kindje gezond ter wereld heb mogen brengen, maar ik als vrouw zijnde zie niet graag grote getallen op de weegschaal.. Mijn buik blubberde alle kanten op en voelde me totaal niet vrouwelijk.
De slanke meid voorheen was weg en zag alleen nog maar iemand anders in de spiegel die ik niet wilde zijn.. Ik schaamde me en huilde iedere dag.. was onzeker en maakte vaak discussies met Wesley omdat ik continue bang was voor zijn reactie naar mij, en dat gebeurde niet hij steunde me en wist diep van binnen dat dit wel weer goed kwam, maar voor mij haalde ik dingen in mijn hoofd die er niet waren en maakte ik mezelf gek.
Ik wist ook van mezelf dat dit moet veranderen en dat was mijn doel: WEER TERUG NAAR DAT SLANKE LICHAAM!

To Be Continued...

Instagram Michelle